و سلام نام خداست...

مهمونی یعنی خوردن!!

تا حالا بهش فکر کردید؟! یکی از پایه ‌ها و اصول اصلی مهمونی‌ هامون خوردنه! وقتی جایی دعوت میشیم، یکی از کارهای عمده ‌ای که انجام میدیم اینه که می خوریم! از چایی اولش بگیر تا سفره‌ های رنگین شام و ناهارش! وقتی هم خودمون قراره مهمونی بگیریم و کسی‌ رو خونه ‌مون دعوت کنیم، کلی دنبال خرید میوه و شیرینی و مخلفات اون روزیم!

اصلاً تا به حال، مهمونی‌ ای رفتید که هیچی توش خورده نشه؟! یا شده خودتون مهمونی رو دعوت بکنید ولی اصلا تدارک میوه و چایی و ناهار و شام و شیرینی نبینید؟!

تازه هر چی هم بضاعت صاحب‌ خونه بیشتر باشه، مهمونی‌ شم پر تشریفات ‌تر و مفصل ‌تر و سفره ‌اش رنگین ‌تر میشه!

اما ما مسلمونا سالی یه بار خونه ی یه صاحب ‌خونه ی کریمی دعوت می ‌شیم که بر عکس همه ی مهمونی‌ های دیگه، از خوردن و خوش‌ گذرونی و کارای معمول یه مهمونی خبری نیست!

این چه صاحب ‌خونه ی دست ‌و دل‌ بازیه که با اون همه دارایی و قدرت و مِکنت ‌اش، تو مهمونی ‌اش از خوردن خبری نیست؟!

نکته ی جالبیه! ولی وقتی عمیق ‌تر بهش فکر می ‌کنیم، می ‌بینیم همچین صاحب ‌خونه‌ ای که همتا و نظیر نداره، باید مهمونی‌ش هم تک و بی ‌نظیر باشه!

آره! همه ی دور هم جمع ‌شدن ‌های دنیا و مردمش، بر اساس خوردنه! ولی مهمونی خدا بر اساس نخوردن! ولی دوام و خوشی ‌های بعد از این مهمونی خیلی بیشتر و موندگارتر و شیرین‌تر از مهمونیه اولیه!

اما تو سفره ی این مهمونی بزرگ و مبارک، رحمت و مغفرت و برکته!

بهتره زودتر شروع کنیم به فیض بردن از این سفره ی ضیافت! وگرنه عین سال‌ های گذشته، جمعش می ‌کنن و باید صبر کنیم تا سال دیگه! تا اون موقع کی مُرده است؟ کی زنده؟ اگه الان خوردی! که خوردی! نخوردی از دستت رفته!!

تو لحظه‌ های سحر و افطار، تو ربّناها و سجده ‌ها ما رو هم از دعای خیرتون فراموش نکنید.

یا صاحب‌الزمان! شما که غلام تون رو تو این ماه رحمت و مغفرت فراموش نمی‌کنید؟؟؟

امشب که بلرزید دل و بغض و صدایت
آرام روان گشت دلـــت سوی خـــدایت
رفتی به در خـانۀ آن قاضی حاجــــات
یاد آر مرا، ملتمس لطـــف و دعـــایت

امير المؤمنين على (ع) فرموده است، پيامبر (ص) روزى براى ما خطبه خواندند و چنين فرمودند:

اى مردم! همانا ماه خدا با بركت و رحمت و مغفرت روى به شما آورده است، ماهى كه در پيشگاه خداوند بهترين ماه هاست و روزها و شب هاى آن بهترين روزها و شب هاست و ساعات آن برترين ساعت هاست. در اين ماه شما به ميهمانى خدا فرا خوانده شده‏ايد و از اهل كرامت قرار داده شده‏ايد. نفس هاى شما در آن، ستايش و خوابيدن شما، عبادت است. عمل شما در آن ماه پذيرفته و دعاى شما برآورده است.

با نيت ‏هاى راست و دل هاى پاک از پروردگار خود بخواهيد تا شما را به روزه گرفتن آن ماه و تلاوت كتابش موفق بدارد.

همانا بدبخت كسى است كه در اين ماه بزرگ از بخشش خداوند محروم گردد.
با تشنگى و گرسنگى خود از تشنگى و گرسنگى روز قيامت ياد كنيد. بر درويشان و بينوايان خود ببخشيد و مال ارزانى داريد.

بزرگان خود را گرامى بداريد و بر كودكان خود مهر ورزيد و پيوند خويشاوندانتان را رعايت كنيد و زبان هاى خويش را نگهداريد و چشم و گوش از آنچه نگريستن و شنيدن آن نارواست فرو بنديد. بر يتيمان مردم محبت كنيد تا بر يتيمان شما محبت شود.

از گناهان خود به سوى خدا توبه كنيد و به هنگام نمازهايتان دست هاى نياز خود را به سوى او برآوريد كه آن ساعات بهترين ساعت هاست.

خداوند در آن ساعت به چشم رضا و مرحمت بر بندگان خود مى ‏نگرد و چون نيازى از او مى‏ خواهند برآورده مى ‏فرمايد و چون او را ندا دهند پاسخ ايشان را مى‏دهد و هر چه در آن هنگام از او مسألت دارند بر ايشان مى ‏بخشد.

برای مطالعه ی ادامه ی این حدیث به بخش ادامه ی مطلب مراجعه کنید.

التماس دعا

اللهم عجل لولیک الفرج

روز ها از وقتی که گفتی خواهی آمد میگذرد
... من هنوز هم چشم به راه توام
...چشم به راه بهار
چشم به راه چشمه ی شفاف چشمانت
هنوز هم در کویر بی رحم دلم نماز باران می خوانم
می دانی که که چه غوغایی از تو در من به پاست
می دانی که با آمدنت رنج هایم به پایان میرسد
به من گفتند که از پشت کوهساران سر به فلک کشیده می آیی
از دور ترین نقطه ی زمین
و خود نیز گفتی که می آیی
اما کی؟
تو خود میدانی که انتظار چقدر تلخ است
تو خود میدانی که انتظار قلب خسته ام را منفجر میکند
تو خود میدانی که شمعدانی هایم از انتظار به پاییز می رسند
اما هنوز هم از تو نشانی ندارم
به من گوش کن . که اگر تو به من گوش نکنی از من خاکستری می ماند و بس.
تو به من گوش کن که خسته ام از این بیهوده گوییها و بیهوده نوشتن ها
می ترسم به بیراهه بروم
بگو باران ببارد
تا زیر باران به اجابت دعای " اللهم عجل لولیک الفرج " دلخوش باشم

 یا صاحب الزمان